UTRECHT – Passende zorg is al een tijdje trending in zorgland, zeker sinds het verschijnen van het Integraal Zorgakkoord. Het is een typisch containerbegrip. Je kunt er, afhankelijk van je persoonlijke doelen, van alles onder verstaan, instoppen of uithalen. Zowel positief en negatief als kritisch of ambitieus. Bijvoorbeeld gepersonaliseerde zorg, dat wil zeggen zorg die zo goed mogelijk afgestemd is op het individu in zijn specifieke omstandigheden en met zijn specifieke wensen.
Het begrip suggereert ook dat de huidige zorg niet (altijd) passend is. Dat klopt. En dat de zorg beter en effectiever moet tegen de ziekte of aandoening.
Zorginstituut Nederland verstaat er de aanpak onder die zorgt dat iedereen ook in de toekomst goede zorg kan krijgen. Dat klinkt als synoniem voor een andere bekende slogan in de zorg: ‘de zorg moet bereikbaar en betaalbaar blijven’. De zorgautoriteit voegt meteen enkele voorwaarden toe om de geformuleerde ambitie waar te maken: ‘minder focus op ziekte en behandeling, meer op gezondheid’ en ‘de patiënten en zorgverlener moeten samen beslissen’. Daarbij gaat het om verbreding, deftig gezegd om een paradigmashift, waardoor we anders naar situaties en sociologische aspecten gaan kijken. En om de communicatie en rolverdeling tussen patiënt en zorgverlener. Kortom, passend ís een hele container vol.
